Szczycimy się wyższym wykształceniem zdobytym w murach warszawskiej AKADEMII WYCHOWANIA FIZYCZNEGO. Bielańska AWF była i jest w naszej świadomości Oxfordem wśród uniwersytetów o profilu wychowania fizycznego, sportu i rehabilitacji. Lata studenckie stały się ważną częścią tego, kim jesteśmy, a dzięki kontaktom z Uczelnią i jej Absolwentami nasza młodość przetrwała pół wieku!

Od kilkudziesięciu lat spotykamy się co roku na niezapomnianych Zjazdach Rocznikowych pod hasłem „Pamiętam ciebie z tamtych lat”. W programie trzech pięknych dni wrześniowych bawimy się, śpiewamy i dziękując Koleżeństwu „tubylcom” za gościnę, zwiedzamy Polskę (od Żegiestowa 1991 do Uniejowa 2014). Przede wszystkim jednak wspominamy, wspominamy, wspominamy… Ci sami chociaż inni, bo wspólne przeżywanie czasów studenckich – pozwala po pięćdziesięciu latach wciąż być sobą i przedłuża pamięć o Tych, którzy odeszli.

Mamy w swoim gronie doświadczonych belfrów, uznanych wychowawców młodzieży i trenerów, cenionych rehabilitantów i terapeutów, właścicieli firm, pracowników administracji sportowej, samorządowców, naukowców, artystów, dziennikarzy, oficerów WP, Policji, BOR-u. Obecnie nadszedł czas, aby otrzymane w dowód uznania dyplomy i medale umieścić w rodzinnym skarbcu a posiadane tytuły poprzedzić określeniem „Emerytowana/y…”. Nadszedł czas, aby cieszyć się jesienią życia, nie rezygnując z aktywności fizycznej i sportu, które stanowią u wielu z nas o poczuciu „awuefowskiej tożsamości”. Mamy swoją rocznikową pieczęć, „Księgę wspomnień AWF 66” i „Kronikę Zjazdów”. Na każdym spotkaniu witamy z radością naszych Polonusów, którzy odnaleźli w wielkim świecie swoje drugie Ojczyzny, m.in. w: Austrii, Francji, Kanadzie, Niemczech, Szkocji, Szwecji, USA. Dziękujemy Im za to, że pokonują tysiące kilometrów, aby spędzić z nami te trzy wyjątkowe dni w roku, w których pamięć i przyjaźń niwelują bariery czasu i przestrzeni.

Dzisiaj wspólnie kłaniamy się Naszej Akademii, jej Profesorom i Absolwentom, dziękując za otrzymany profesjonalizm i człowieczeństwo.